ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﯾﻮﻧﻪ ﻣﯿﺸﻢ
ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﯿﻨﻤﺖ ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻤﯿﺸﻢ
ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻫﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ
ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻋﻤﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻢ ﻧﻤﯿﺰﺍﺭﻡ
ﺑﻐﺾ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺩﻟﻢ ﻫﺮﺩﻭ ﺷﮑﺴﺘﻪ
ﭼﺸﺎﻡ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﮕﺎﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ
ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﺷﺪﻡ ﻣﻦ
ﮔﻮﺍﻩ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻣﻦ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻣﻦ
ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻮﻧﺪﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﯼ ﻣﻦ
ﻭﺍﺳﻪ ﯼ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﻭ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ
ﺷﺪﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻦ
ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﭘﯿﺸﻢ
ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﯼ ﺯﻭﺭﮐﯽ ﺳﺨﺘﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﺭﺍﺿﯽ ﻤﯿﺸﻢ
ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ ﻣﺜﻪ ﺳﻤﻪ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ
ﻧﺰﺍﺭ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺭﺣﻤﯽ
ﺩﯾﮕﻪ ﺑﯽ ﭘﺮﻭ ﺑﺎﻟﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻣﻮﻧﻢ ﺟﻮﻧﻢ
ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﯼ ﺯﻭﺭﮐﯽ ﺳﺨﺘﻪ ﮔﻠﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ
ﺑﺎﺭ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ ﻋﻤﺮﯼ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﺮﺩﻡ
ﺩﯾﮕﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺐ ﻣﺮﺩﻡ
مردم
دیدگاهتان را بنویسید