خاطره بازی دو دهه ای رضا صادقی با طرفدارانش بعد از هفت سال انتظار

اواسط تابستان ۱۳۹۱ خبری مبنی بر عدم اجازه برای اجرای قطعات آلبوم های: «پیرهن مشکی، وایسا دنیا، یکی بود یکی نبود، دیگه مشکی نمی پوشم» دوران تلخ و روزهای سختی را برای کنسرت های آینده آقای مشکی پوش و همصدایی طرفدارانش رقم زد‌.

اولین سوال یک طرفدار رضا صادقی این بود:

مگر می شود به کنسرت رضا صادقی رفت و «وایسا دنیا»، «بغض ترانه»، «نرو»، «ممنونم»، «بی خداحافظ» اجرا نشوند!

مگر می شود به کنسرت رضا صادقی رفت و قطعه «آشنا» را با گیتار نوازی وی همخوانی نکرد.

بعد از عدم توافقات لازم و قطع همکاری صادقی با شرکت ایران گام، به دلیل امضاء یک قرارداد به اصطلاح ( ترکمنچای) مشروط بر حق امتیاز ترانه های چهار آلبوم رسمی ابتدایی، اجازه اجرای قطعات ماندگار این آلبوم ها که شناسنامه موسیقایی آقای مشکی پوش و ستون اصلی لیست ترانه های کنسرت هایش را تشکیل می دادند، به وی داده نشد.

در تمام این سال ها صادقی با پرداخت مبلغی و کسب اجازه از شرکت ایران گام توانست در چند کنسرت تعداد کمی از قطعات قدیمی اش را نظیر : «فراموش» ، «مشکی رنگ عشقه» و … اجرا کند. اتفاقی که اگر برای خواننده ای دیگر رخ می داد، شاید دیگر شاهد حضورش روی صحنه نبودیم!

صادقی با انتشار آلبوم هایی پر مخاطب و موفق نظیر : «همین»، «فقط گوش کن» و «یعنی درد» و تعداد زیادی تک آهنگ قدرتمند موفق به برگزاری کنسرت های متوالی همراه با تمدید در تهران و شهرستان ها و همچنین در سطح بین المللی و خارج از کشور ( اروپا و آمریکا) شد.

ضریب هوشی بالای هنری رضا صادقی و ارائه قطعاتی در سبک های متنوع نظیر : راک، ترنس، در کنار سبک اصلی اش «پاپ» باعث شد تا با ترانه های تازه اش بار دیگر هواداران زیادی با وی همراه شوند، به احترامش از جایشان بلند شوند و تشویقش کنند.

اما خبر خوب و امیدوار کننده از جدیدترین کنسرت «رضا صادقی» در تهران نوید یک اجرای متفاوت همراه با سورپرایزهای خاص را به هیجان طرفدارانش تزریق کرده است.

کنسرت زمستانی صادقی جمعه ۱۰ اسفند طی ۲ سانس با اجرای اکثر آثار قدیمی و محبوب نظیر : «آشنا» ، «بغض ترانه» و… با همراهی ارکستر مشکی پوشان متشکل از نوازندگان آقا و خانم به رهبری خودِ خواننده در بزرگ ترین سالن کنسرت تهران ( تالار وزارت کشور) برگزار خواهد شد.

علاقه مندان جهت تهیه بلیت می توانند به سایت www.aradconcert.com مراجعه نمایند.

متن: فرنام مسچی