ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﻳﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﻴﺮﯼ
ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ
ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﺩﻟﺖ ﺩﻭﺭ
ﺭﻓﻴﻖ ﻧﻴﻤﻪ ﯼ ﺭﺍﻫﯽ
ﺩﻟﻮ ﺣﺮﻣﺖ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﺗﻮ
ﺍﻳﻨﻪ ﺭﺳﻢ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ
ﺩﻟﻢ ﺯﺧﻤﯽ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩ
ﺧﻴﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﺩﺍﺭﯼ
ﺩﻟﻮ ﺣﺮﻣﺖ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﺗﻮ
ﺍﻳﻨﻪ ﺭﺳﻢ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ
ﺩﻟﻢ ﺯﺧﻤﯽ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩ
ﺧﻴﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻭﺍ ﺩﺍﺭﯼ
ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻥ ﺍﻭﻝ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻐﺾ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩﯼ
ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﻪ ﺳﺎﻳﻪ ﺑﻮﺩﯼ
ﺗﻮ ﻧﮕﺎﺕ ﻋﺸﻘﯽ ﻧﺪﻳﺪﻡ
ﮐﻪ ﺑﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﻣﺮﺩ
ﮐﺒﺮ ﻭ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺤﻀﺖ
ﻣﺚ ﺯﺍﻟﻮ ﺩﻟﻤﻮ ﺧﻮﺭﺩ
دیدگاهتان را بنویسید