سلام به همه، ۳۶۵ روز گذشت, یعنی یک سال , یعنی شبها و روزها, شب ها و روزهایی که آدم به خیلی چیزها فکر میکنه, به خیلی آدم ها فکر میکنه , خیلی از اتفاقا از سر آدم میگذره , بدی , خوبی , لبخند , گریه .
نمیدونم چه سریه این آخر سال که میشه , میشه انگار روز آخر تمام دنیا و دوباره باید نزدیک بشیم به نو شدن .
کنار سفره ی هفت سین که میشینی یاد همه ی آدم هایی میوفتی که دیگه نیستن , یاد همه ی آدم هایی که میتونستن باشن, یاد همه ی آدم هایی که دوست داشتن باشن اما نمیتونن. کنار سفره ی هفت سین آدم یاد اشتباهاتش میوفته که توی طول سال انجام داده, کنار سفره ی هفت سین لبخند کارای درستشو داره که افتخار میکنه بهش , کنار سفرهی هفت سین همیشه جای یه پدر , همیشه جای یه مادر, حضورش قشنگه و نبودش غم داره, کنار سفره ی هفت سین یادت میوفته که یه عده قدرتو دونستن, یه عده ندونستن, کنار سفره ی هفت سین یادت میاد که باید همه رو ببخشی اما دیگه واقعا اجازه ندی کسی قلبتو برنجونه.
خلاصه که یک سال گذشت با همه ی خوبی ها و بدی هاش, برای خیلی ها سخت گذشت, برای خیلی غم گذشت , برای خیلیا درد گذشت , برای خیلیا هم با لبخند گذشت. یه عده رو تو بیمارستان دیدیم, یه عده رو توی لحظه های شاد, شادانه دیدیم, یه عده رو دیگه ندیدیم, یه عده هم عکساشونو دیدیم, یه عده خوبیاشونو دیدیم, یه عده بدیاشونو دیدیم.
ولی ۳۶۵ روز گذشت و منتظر ما نموند که ببینه ما چکار میکنیم, رد شد رفت با همه ی خوبیاو بدیاش , خلاصه ک خواستم سال نو رو تبریک بگم به همه ی دوستای عزیزم, به همه ی هوادارایی ک باز هم ۳۶۵ روز از من حمایت کردن, خواستم تشکر کنم از همه ی آدم هایی که ۳۶۵ روز هر وقت نگاهشون کردم لبخند زدن, خواستم تشکر کنم از مادرم که دعام کرد, از پدرم که حمایتم کرد, از همسرم که عشق ورزید, از دخترم که بدنیا اومد و موند و لبخند زد , از دوستانم که یاورم بودن, از عصاهام که همراهم بودن, از صدام که باعث شد هممون برای یک ساعت هم شده دور هم جمع شیم, از پرنده ها از گربه ها و از سگ ها که باعث شدن دلمون یه وقتایی برای انسان بودنمون تنگ شه اما با رنجشون, از درختها که سایه شونو دادن به من که تونستم چند تا کار بنویسم, از آدمهایی ک بدون هیچ توقعی برام وقت گذاشتن, از آدمهایی که اخلاقای بد منو تحمل کردن و امیدوارم بعد از این ۳۶۵ روز گذشته یه ۳۶۵ روزی شروع کنم که بتونم بیشتر ببخشم, بیشتر بگذرم و بیشتر با فکر زندگی کنم. یه دوستی حرف خوبی زد , میگفت شیشه ی پنجره تا وقتی خیلی تمیزه دیده نمیشه, یه وقتهایی باید لک داشته باشی ک بیان نزدیک و نوازشت کنن و بدونن تو هم هستی, دوست ندارم لک روی شیشه باشم اما دوست دارم یه پروانه روی شیشه باشم که یکی بدونه این وسط یه شمع هست برای دیدن زیبایی همه آدمها.
خلاصه که یه ۳۶۵ روز دیگه داره میاد ک جبران نمیشه و صبر نمیکنه و مستقیم راهشو میگیره و میره, قدرشو بدونید, دوستتون دارم زیاد, ممنونم, ممنون بابت همه چیز, بابت همه ی لحظه های خوب, سر سفره ی عید یاد همه ی رفتگان باشی وقدر همه ی مونده ها رو هم بدونید, عیدی قشنگه به بچه ها عیدی بدید, خصوصا بچه های خیابون, اصلا برام مهم نیست یه عده چی فکر میکنن, برام مهمه ک شماها دارین چکار میکنین و خودم.
ان شاء الله امسال سال پر برکتی باشه برای سفره های مردم, قلب مردم و واقعا سراسر آرامش باشن مردم ما چ پایین پایین چ بالای بالا, فرقی نمیکنه امسال یکم دور کنیم از قلبمون بعضی از دشمنی ها رو , حسادت ها رو ,اول به خودم میگم , دوستتون دارم و دعای من برای هر لحظه تون آرامشه .
یا مقلب القلوب و الابصار
یا مدبر الیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال
حول حالنا الی احسن الحال
حالتون هر لحظه بهتر . سال نو مبارک .
من رضا صادقی , صادقانه عاشقتونم .