ﻣﺜﻞ ﮐﻮﻩ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﻤﯿﻢ
ﻭﻟﯽ ﻫﺮ ﺩﻭﻣﻮﻥ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮﻥ ﺧﺎﻟﯿﻪ
ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺑﻔﻬﻤﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭼﻪ ﺑﺪ ﺣﺎﻟﯿﻪ
ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺣﺲ ﮐﻨﯽ
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺳﺨﺘﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻠﺮﺯﻩ ﺻﺪﺍﺵ
ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﻄﻮﺭ ﺣﺎﺿﺮﯼ ﺟﻮﻧﺘﻮ
ﺑﺪﯼ ﺗﺎ ﺑﺴﺎﺯﯼ ﯾﻪ ﺭﻭﯾﺎ ﺑﺮﺍﺵ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺣﻘﻤﻮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ
ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﭽﮕﯽ
ﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﺎ ﺭﻭ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻭﺍﺳﺘﻢ
ﺗﻮ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﻣﺮﺣﻢ ﺑﺴﺎﺯﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ
ﮐﻪ ﺯﺧﻤﺎﺕ ﺯﺧﻤﺎﯼ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺸﻦ
ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
ﮐﻪ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﺧﻮﺑﺖ ﺷﻌﺎﺭﯼ ﻧﺸﻦ
ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ
ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﻧﺪﯼ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ
ﺍﺯﻡ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﯼ ﭼﻮﻥ
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺸﻨﻮﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ
ﺁﺩﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺎﯼ ﺩﻟﺶ ﻭﺍﺳﺘﻪ
ﺗﻬﺶ ﻫﺮﭼﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ
ﺁﺩﻡ ﺗﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ
ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﭘﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﻭﺍﺳﺘﻪ
ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﻧﺪﯼ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ
ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﻞ ﮐﻨﻢ
ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﻓﯿﻪ
ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ
ترانه سرای این کار مگه امیرحسین الله یاری نبود؟